Φράουλα ή αλλοιώς ο πειρασμός της Ανοιξης!!!!!!!!

Ε, είπα να σας γλυκάνω λιγάκι μετά από τόσο καιρό που είχα να σας δω.

Βέβαια, δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα φράουλες της προκοπής και σε τί τιμή αλλά αν δεν βρείτε τώρα μπορείτε να κρατηθείτε μέχρι του χρόνου την Ανοιξη. Μην το καθυστερήσετε όμως περισσότερο, πιστέψτε με θα το μετανοιώσετε.

Εγώ μαρμελάδα δεν είχα ξαναφτιάξει μέχρι τώρα. Ετρωγα από τις έτοιμες. Και όταν λέω έτοιμες εννοώ βέβαια και αυτές του εμπορίου αλλά, βασικά,…….της μαμάς (να ‘ναι καλά η γλυκούλα μου).

Φέτος όμως είπα να του δώσω να καταλάβει. Ξεκίνησα φυσικά από τις «παθιασμένες» φραουλίτσες. Μη μου πείτε ότι δεν είναι πειρασμός????? 

Ασε που έτσι και με πιάσει να θυμηθώ τα μικράτα μου, που τις τρώγαμε κομμένες κομματάκια και πασπαλισμένες με ζάχαρη και κονιάκ, μπορώ να φάω ολόκληρο τελάρο για πλάκα.

Οργωσα που λέτε τις λαϊκές. Γεμάτοι οι πάγκοι και οι φοβερές ατάκες των πωλητών ν’αντηχούν παντού. Ελα, όμως, που εγώ είμαι και περίεργο άτομο.  Ανέκαθεν η μυρωδιά με οδηγούσε προ της γεύσης στις γαστρονομικές επιλογές μου. Είτε πρόκειται για φρούτα, είτε για λαχανικά, είτε για ψωμί, είτε για φαγητό, είτε για γλυκό, αν δεν μου μοσχοβολήσει και 199 αστέρια Michelin να έχει πάρει, δεν γυρίζω να του ρίξω δεύτερη ματιά. Ετσι, λοιπόν, και με τις φραουλίτσες. Πέρα – δώθε τις λαϊκές να βρω τον έρωτα της άνοιξης. Και πράγματι, κάποια στιγμή όπως χάζευα τους πάγκους με τύλιξε ένα θεσπέσιο φραουλένιο άρωμα. Εχετε δει τα σκυλάκια πώς ακολουθούν τις μυρωδιές?????  Παραλίγο κι εγώ έτσι. Βέβαια εγώ αντί να κολλήσω τη μύτη στο δρόμο, τη σήκωσα ψηλά στον αέρα, έκλεισα τα μάτια και άφησα την γλυκειά μυρωδιά να με οδηγήσει. Πώς δεν κουτρουβάλησα στις τέντες και τους πάγκους???? Ο Πανάγαθος μόνον γνωρίζει. Μην πάρω στο λαιμό μου και κανέναν άμαχο πληθυσμό.

Τέλος πάντων, πανευτυχής γύρισα στο σπίτι και ανασκουμπώθηκα. Είχα ήδη επιλέξει συνταγή οπότε,  επισκέφθηκα το εξαιρετικό “La vita e bella” προκειμένου να ακολουθήσω τις οδηγίες.  Η επιλογή της συνταγής έγινε γιατί, ενώ είμαι πολύ γλυκατζού, δεν μ’αρέσουν τα πολύ πολύ γλυκά πράγματα. Ειδικά στις μαρμελάδες και τα γλυκά κουταλιού δεν μπορώ να είναι πήχτρα στη ζάχαρη. Η συγκεκριμένη λοιπόν, συνταγή έδινε σχεδόν τη μισή ποσότητα  ζάχαρης από άλλες που βρήκα. Μου άρεσε και η παρουσίαση κι έτσι…….δώσαμε τα χέρια.

Σας την παρουσιάζω αφού ομολογήσω  βέβαια ότι είναι λίγο πειραγμένη (τι να κάνω δεν μπορώ να μην επέμβω σε μία συνταγή, μόνο του πάει το χέρι μου).

Υλικά:

1350 γρ. φράουλες (καθαρό βάρος, αφού αφαιρέσουμε κοτσανάκια)

  650 γρ. ζάχαρη (έβαλα ακατέργαστη)

2 κ.γ. υγρή βανίλια

Τον χυμό από 1 ½ λεμόνι

(αυτή η αναλογία μου έδωσε σχεδόν 1 λίτρο μαρμελάδα)

Πάμε τώρα στην εκτέλεση:

Αφού πλύνουμε τις φράουλες, αφαιρούμε τα χτυπημένα κομμάτια και τα κοτσανάκια, τις κόβουμε σε κομματάκια μικρά και τις βάζουμε σε ένα δοχείο (μπολ, τάπερ, ταψάκι, ….ό,τι σας βολέψει). Τις σκεπάζουμε με τη ζάχαρη και αφού καλύψουμε το δοχείο με καπάκι ή μεμβράνη, βάζουμε στο ψυγείο τουλάχιστον για 1 ώρα (εγώ τις άφησα 8 ώρες και όταν τις έβγαλα ήθελα να τις τσακίσω επί τόπου. Πώς γλύτωσαν είναι όντως θαύμα).

Στη συνέχεια αδειάζουμε σε κατσαρόλα και βάζουμε σε μέτρια φωτιά για 15 – 20 λεπτά. 

Προσθέτουμε τη βανίλια και λίγο πριν σβήσουμε το μάτι περιχύνουμε το χυμό λεμονιού. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα μέχρι να πήξει. Προσοχή, μην την αφήσετε να πήξει πολύ γιατί όταν κρυώσει θα πήξει κι άλλο.

Όταν αρχίζει και βράζει αφαιρούμε με μια τρυπητή κουτάλα τον αφρό.

Tip: Μην  πετάξετε τον αφρό. Σουρώστε τον στη συνέχεια και θα σας αφήσει ένα πολύ νόστιμο σιροπάκι για το παγωτό σας ή ό,τι άλλο εσείς θέλετε.

Tip2 : Με τις ίδιες αναλογίες και την ίδια διαδικασία έφτιαξα και μαρμελάδα βερύκοκκο, μιά και βρέθηκα με ένα κεσεδάκι βερύκοκκκα που δεν μου άρεσαν καθόλου λόγω του ότι δεν είχε έρθει ακόμα η εποχή τους. Μόνο που μείωσα στο ένα λεμόνι, το χυμό και δεν έβαλα βανίλια. Σας πληροφορώ ότι  έγινε νοστιμοτάτη. Ευτυχώς πρόλαβα και δοκίμασα όταν την έφτιαχνα γιατί δεν με βλέπω να προλαβαίνω ούτε κουταλίτσα. Είναι βλέπετε η αγαπημένη του άντρα μου. Είδα βέβαια και με τη φράουλα, που δεν είναι η αγαπημένη του, κόντεψε να φάει και το βάζο.

Εχοντας αποστειρώσει τα βαζάκια με τη μέθοδο του φούρνου, τα πήρα ζεστά ζεστά και έβαλα μέσα την μαρμελάδα όπως ήταν κι αυτή ζεστή. Στη συνέχεια έκλεισα ερμητικά το καπάκι και γύρισα τα βάζα ανάποδα (με το καπάκι κάτω εννοώ) πάνω σε καθαρή πετσέτα. Εμειναν έτσι μέχρι που κρύωσαν τελείως (καλού – κακού τ’ άφησα  περίπου 24 ώρες) και στην συνέχεια ήρθαν στα ίσια τους, κόλλησα και την ετικέτα με την ημερομηνία παρασκευής και όσα βάζα (το εξής ένα) έμειναν από δοκιμές και δωράκια τοποθετήθηκαν στο ράφι τους μέχρι να κληθούν εις το καθήκον.  

Με τον τρόπο αυτό, η μαρμελάδα διατηρείται εκτός ψυγείου, σε μέρος δροσερό και σκιερό, μέχρι 1 χρόνο τουλάχιστον  χωρίς ν’ ανοιχτεί. Όταν, όμως, ανοίξετε το βάζο πρέπει στη συνέχεια να τη διατηρήσετε στο ψυγείο.

Α! και να εξηγήσω τί σημαίνει αποστείρωση με τη μέθοδο του φούρνου.

Πλένουμε με ζεστό νερό και σαπούνι τα βάζα, τα σκουπίζουμε να στεγνώσουν καλά και στη συνέχεια τα τοποθετούμε, ανοιχτά, σε ταψί (ή τη σχάρα) στρωμένο με καθαρή πετσέτα . Βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους  110 βαθμούς, στις αντιστάσεις, για 30 – 40 λεπτά. 

Tip3: Ενα απ' αυτά τα αποστειρωμένα βαζάκια λοιπόν υιοθετήθηκε από τη αγαπημένη μου κουμπάρα και την οικογένειά της. Νά' ναι καλά όλοι τους, στιγμή δεν την αφήσανε μόνη της τη μαρμελαδίτσα!!! Την περιποιήθηκαν και με το παραπάνω. Είναι να την έχεις μέσα σου τη φιλοξενία και τη στοργή (και τη μαρμελάδα επίσης)!!! Και βέβαια, επειδή η κομπάρα γεννάει τις ιδέες και τις δημιουργίες σαν.... κουνέλα, κοίτα τί της ήρθε της δημιουργού και επιστήμονος. Προσεχώς στο Alchemy of nature θα μάθετε πώς μπορείτε να μεγαλουργήσετε μ' ένα βάζο μαρμελάδα και με .................

Αχχχχαααααααααααααααααααααά! Τί βλέπω? Τί είναι αυτό δίπλα στο βάζο με τη μαρμελάδα????? 

Οχι που θα μου ξέφευγε......... Ναι, ναι! Πολύ καλά καταλάβατε. 

Λικεράκι φράουλα :):):):):) 

Τί να κάνω? Μ'αρέσουν τα σπιτικά λικεράκια. Κάθε χειμώνα αδειάζουμε μπουκάλια και μπουκάλια με τις φίλες μου ή με τον άντρα μου. Γενικώς το ποτό δεν μ'αρέσει αλλά τα σπιτικά λικέρ είναι άλλη κατάσταση. 

Η συνταγή γι'αυτό το λικέρ είναι από την - δεν έχω λόγια - TanteKiki. Με δελέασε με τον τίτλο και τις φωτογραφίες της!!!!! :):):):):)

Λικέρ φράουλας, καθαρό και διάφανο (όχι παίζουμε)

(Εδώ ακολούθησα τη συνταγή ακριβώς. Δεν ξέρω πώς το'παθα αυτό αλλά, το'παθα )

Υλικά

1 κιλό φράουλες

1 κιλό ζάχαρη

700 γρ.βιολογικό τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο (α, ναι κι εδώ άλλαξα κάτι :) Η πρωτότυπη συνταγή λέει βότκα - εεεεεεεεεεε, καλά ντε)  

Εκτέλεση 

Κι εδώ πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε κομματάκια τις φράουλες.

Βάζουμε σε δοχείο με καπάκι και σκεπάζουμε με τη ζάχαρη. Τοποθετούμε στο ψυγείο για 3 ημέρες (ή 4-5 αν είναι σκληρές). Ετσι θα βγάλουν ένα υπέροχο σιροπάκι. Μμμμμμμμμ! Μόλις δούμε τις φράουλες να επιπλέουν σημαίνει ότι δεν έχουν τίποτε άλλο να βγάλουν και το σιρόπι είναι έτοιμο.

Σουρώνουμε μέσα σε ένα μεγάλο βάζο με φαρδύ  στόμιο και βιδωτό καπάκι (δεν ξέρω γιατί, έτσι λέει, κι έτσι έκανα). Χρησιμοποιούμε σουρωτήρι μεγάλο με διπλό τουλπάνι ή γάζα και προσέχουμε να μην στίψουμε τις φράουλες για να μη μας θολώσει το λικέρ. (Φοβερό tip???? Εύγε tante).

Ζυγίζουμε το σιρόπι και προσθέτουμε ίση ποσότητα αλκοόλ (βότκα, τσίπουρο.....), δηλαδή αν το σιρόπι που πήραμε είναι 700 γρ. τότε 700 γρ. αλκοόλ θα βάλουμε. 

Tip: Τις φραουλίτσες που σούρωσα, τις τσάκισα με παγωτό καϊμάκι και γιαούρτι. Unpektable, mon cher, unpektable!!!!!!

Η συνταγή έλεγε να το αφήσουμε 40 μέρες στον ήλιο αλλά εγώ  κατόπιν συσκέψεως μετ' άλλων προκομένων κορασίδων (κι αυτές με πλούσια οικογενειακή παράδοση στα πάσης φύσεως μαγειρέματα) αποφάσισα να το φυλάξω σε σκιερό και δροσερό μέρος, βλ.ντουλάπι). Σήμερα που το φωτογράφισα για τις ανάγκες της ανάρτησης, το δοκίμασα κιόλας (χιχιχιχιχιιιιι...). Ηταν νοστιμότατο και μοσχομυριστότατο μετά από 40 ημέρες φύλαξης, αλλά έτσι κι αλλοιώς θα το άφησω 1 - 2 μήνες ακόμα. 

Ωωωωωωωωωωωωωωωωωρε! Τί έχει να γίνει  κορίτσια. Ετοιμαστείτε αλλά ........ με μέτρο. Δεν είναι βυσσινάδα! Χχχχχμμμμμμμ! Μια και το θυμήθηκα έχουμε να φτιάξουμε και το παραδοσιακό (από παιδί θυμάμαι τη Μικρασιάτισα γιαγιάκα μου να το φτιάχνει και βέβαια η μητέρα κι εγώ συνεχίζουμε την παράδοση) τσέρυ!!!!!!! 

Προσεχώς κι άλλες νοστιμιές λοιπόν και  μέχρι τότε να παραμείνετε νηφάλιοι.:):):):):):):):):):):)  

 

Στην υγειά μας!!! 

(Χικ...α...πουκ)

Ακούμε Milva και μεθάμε με ομορφιά του : Thalassa

Λάδι καρύδας ….. το θαυματουργό!!!!! (Coconut oil)

Το λάδι καρύδας το γνωρίζετε όλοι φαντάζομαι. Είναι ένα πολύ δημοφιλές και θρεπτικό λάδι από τη σάρκα ώριμων καρύδων. Εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία. Εχει σημειωθεί ότι η τακτική κατανάλωσή του ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνει τον κίνδυνο ασθενειών, θεωρείται φυσικό φάρμακο για την πνευμονία, μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη, καρδιακών επεισοδίων και βελτιώνει τα επίπεδα χοληστερίνης, βοηθάει στην υγεία των οστών και στη χρόνια κόπωση, προστατεύει ενάντια στον καρκίνο και στον HIV καθώς και σε άλλες μολυσματικές ασθένειες, σκοτώνει τα βακτήρια και τα παράσιτα, στο έντερο και το συκώτι, ανακουφίζει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και ενισχύει την καλή λειτουργία του εντέρου, μειώνει την εμφάνιση αιμορροΐδων, θεραπεύει και απαλύνει προβλήματα στο έντερο, ανακουφίζει τον πόνο στα αυτιά, αντιμετωπίζει τα συμπτώματα που συνδέονται με τον προστάτη, ενισχύει το συκώτι και προστατεύει από τον εκφυλισμό του, μειώνει τα περιστατικά επιληπτικών επεισοδίων, μειώνει τις φλεγμονές στις αρθρώσεις και στους μύες, υπάρχουν ακόμα ανακοινώσεις για ευεργετικές επιδράσεις στο Alzheimer και άλλες εγκεφαλικές νόσους, ενεργοποιεί γρήγορα τον μεταβολισμό και συμβάλλει στην απώλεια βάρους κ.α. 

Επίσης, είναι ένα λάδι πολύ αγαπητό για τη δημιουργία καλλυντικών για το δέρμα και τα μαλλιά λόγω της εξαιρετικής του ενυδατικής, αναπλαστικής, αντιμικροβιακής, αντιοξειδωτικής και αντιγηραντικής δράσης. Προστατεύει ενάντια στις περιβαντολλογική δράση, τις ελεύθερες ρίζες και την ηλιακή ακτινοβολία (συγκεκριμένα στο 20% της υπεριώδους ακτινοβολίας).

Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι από τα λάδια – βασιλιάδες στη σαπωνοποιϊα.

Αυτή είναι μια σύντομη παρουσίαση κάποιων από τις ευεργετικές ιδιότητες του πολυαγαπημένου ελαίου καρύδας για όσους έχουν την πρώτη τους επαφή με το συγκεκριμένο λάδι.  
Σε επόμενη ανάρτηση θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και εφαρμογές αυτού του θησαυρού της Μητέρας Φύσης.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!!

Καλό καλοκαιρινό μήνα σε όλους!

Επιτέλους τελειώσαν τα μαθήματα, οι σχολικές γιορτές, τα μπουγέλα στο πάρκο, τα αποχαιρετιστήρια ουρλιαχτοπάρτυ, οι έλεγχοι. Ηρθε οι ώρα για ανάπαυλα και ανάσα ολίγων ημερών τόσο για τα τέκνα μας όσο και για μας. Μερικές φορές βέβαια, αναρωτιέσαι αν ήταν καλύτερα όταν βρίσκονταν τουλάχιστον τη μισή μέρα στο σχολείο αλλά, μετά, όταν σφίγγεις στην αγκαλιά σου το αγαπουλίνι σου και σε σφίγγει κι εκείνο, τα ξεχνάς όλα.
Ηρθε η ώρα για μπανάκια (δεν έχω καταφέρει ακόμα), για βολτίτσες, για καλοκαιρινά σινεμαδάκια (MUST!!!!!!!!!!!!!), για συναυλίες κλπ κλπ.
Δεν ξέρω βέβαια πώς ήταν για σας ο Ιούνιος ?????? Ελπίζω και εύχομαι να μην χρειάστηκε να ζοριστείτε τόσο πολύ σαν κι εμένα.
Τί χτυπήματα απανωτά ήταν αυτά?
Τα αυχενικά και τα "λουμπάγκα" μου (που έλεγε και η αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά) πήρανε και δώσανε. Από το τέλος Μαϊου μπήκα στη διαδικασία της καλής νοικοκυράς που είναι δούλα (ω, ναι!!! πολλές φορές το αισθάνθηκα) και κυρά (ευτυχώς πάντα καταλήγουμε σ'αυτό). Κάνοντας τις βολτίτσες μου στα διάφορα foodblogs (εντός των προσεχών ημερών θα αναρτηθούν όλα και θα κατονομαστούν οι υπαίτιες foodblogers κυρίες που μας ξεσηκώνουν εμάς τις τράβα με κι ας κλαίω κόρες) πήρα ένα σωρό ιδέες και είπα να κάνω ό,τι δεν προλάβαινα τόσα χρόνια που δούλευα εκτός σπιτιού σαν δούλα (σκέτο).
Τί μαρμελάδες (τρεχάτε να προλάβουμε τις καλές φράουλες), τί λικέρ (έτρεχε ο καλός μου με τον φίλο μας να μαζέψουν ακέρωτα λεμόνια από το περιβολάκι), τί τουρσιά (άλλο τρέξιμο για τα πατζάρια και τις πράσινες ντομάτες), τί πίτες, τί πραλίνες φουντουκιού, μπας και φάει και το τέκνον (μισή κουταλίτσα έφαγε και το υπόλοιπο ετσακίσθη από την υποφαινομένη και τον σύζυγο αυτής. Εντάξει, ευτυχώς, είχα και βοήθεια από την πολυαγαπημένη μου κουμπάρα και την μικρή της σοκολατοφατσούλα), τί παγωτά ( να οι δοκιμές να βρούμε τί θα αρέσει στον ανδρικό πληθυσμό του σπιτιού που λίγο έλειψε να τους φέρω καπέλο την παγωτομηχανή), τί να καλλιεργώ ????? - εκτρέφω???? (όπως θέλετε πείτε το, σωστό θα είναι) κεφίρ - κεφίρ. Εχω πάθει ένα νέο έρωτα και δοκιμάζω και συνταγάς με το υπέροχο Δώρο Θεού - κεφίρ.
Πώς να μην με τσακίσει η αυχενοσφυαλγία μου??? Πάρτη κάτω ξερή την νοικοκυρά.
Είχα τόσα να μοιραστώ μαζί σας και να μην μπορώ να καθήσω και να γράψω η γυναίκα.
Στο ενδιάμεσο δε, πέσανε και κάτι δοκιμές με σαπουνάκια νέα, κάτι δοκιμές για σπίτι καθαρό και αστραφτερό, κάτι δοκιμές για νέα καλλυντικά για ομορφιά και υγεία και ούτω καθεξής.
Σε όλο δε αυτό το διάστημα πήραν και έδωσαν : η ασυνεννοησία με συγγενείς και φίλους (άλλο σου λέω, άλλο εννοώ, άλλο καταλαβαίνω), οι καυγάδες και τα απίστευτα νεύρα, οι ψιλοασθενειούλες, τα ξαφνικά  .... ωχ....έξοδα (να βλέπεις το εγκεφαλικό να έρχεται καβάλα στο Concorde και να μην έχεις ένα υπογλώσσιο, μια συσκευή οξυγόνου,......κάτι βρε αδερφέ.....) και άλλα υπέροχα.
Εν κατακλείδι λοιπόν, αυτός ο μήνας ήταν από τους πιό περίεργους και δύσκολους για μένα.
Εξ'ου και η ξαφνική σιωπή και αποχή μου από την μπλογκοπαρέα.
Βέβαια, επειδή είμαι, από φύση και θέση, αισιόδοξος άνθρωπος, προσπερνώ όλα τα ανάποδα και κρατώ τα καλά αυτού του μήνα.
Ποιά είναι αυτά?
Να δοκιμάζεις τις αντοχές σου μέχρι εκεί που χτυπάει κατακόκκινο, να αντιμετωπίζεις το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων γύρω σου και να καταφέρνεις να κάνεις τις επιλογές σου, να μελετάς και ν'ανακαλύπτεις συνεχώς νέα πράγματα που σε οδηγούν σε νέες ιδέες και δημιουργίες, να δουλεύεις με τον εαυτό σου και να προχωράς. Ο,τι μας πονάει λίγο ή πολύ, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους γιατί μας δίνει την ευκαιρία να δουλέψουμε εσωτερικά και να προχωρήσουμε.
Αυτό έκανα κι εγώ.
Ευχαριστώ όλες τις δυσκολίες, όλα τα εμπόδια, όλες τις αναποδιές γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να δουλέψω με τον εαυτό μου και να προχωρήσω. Και το καλύτερο??? Σ'όλο αυτό τον αγώνα είχα την ευκαιρία να αισθανθώ πιό δυνατά από πριν, να δω, ν'ακούσω, να βιώσω σ'όλο της το μεγαλείο την αγάπη, την προστασία και τη βοήθεια του σύμπαντος και ό,τι αυτό σημαίνει για τον καθένα μας!
Κάπως έτσι λοιπόν, μέσες άκρες, πέρασε ο Ιούνιος και κρατώντας όλους του θησαυρούς και τα καλούδια που μου άφησε προχωρώ στον Ιούλιο με μεγαλύτερη δύναμη, πίστη, ελπίδα, όραμα και όρεξη για δουλειά και δημιουργίες.
Εχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας και είμαι πολύ χαρούμενη που ξαναβρήκα το δρόμο για το σπιτικό μου!!!!!!!!

Καλό Μήνα με δύναμη, χαμόγελο και δημιουργίες!!!!!!!!!!!!!

Ακούμε την εκπληκτική Madeleine Peyroux (15 Ιουλίου / Λυκαβητός babyyyyy!!!) στο: Summer Wind