Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!!

Καλό καλοκαιρινό μήνα σε όλους!

Επιτέλους τελειώσαν τα μαθήματα, οι σχολικές γιορτές, τα μπουγέλα στο πάρκο, τα αποχαιρετιστήρια ουρλιαχτοπάρτυ, οι έλεγχοι. Ηρθε οι ώρα για ανάπαυλα και ανάσα ολίγων ημερών τόσο για τα τέκνα μας όσο και για μας. Μερικές φορές βέβαια, αναρωτιέσαι αν ήταν καλύτερα όταν βρίσκονταν τουλάχιστον τη μισή μέρα στο σχολείο αλλά, μετά, όταν σφίγγεις στην αγκαλιά σου το αγαπουλίνι σου και σε σφίγγει κι εκείνο, τα ξεχνάς όλα.
Ηρθε η ώρα για μπανάκια (δεν έχω καταφέρει ακόμα), για βολτίτσες, για καλοκαιρινά σινεμαδάκια (MUST!!!!!!!!!!!!!), για συναυλίες κλπ κλπ.
Δεν ξέρω βέβαια πώς ήταν για σας ο Ιούνιος ?????? Ελπίζω και εύχομαι να μην χρειάστηκε να ζοριστείτε τόσο πολύ σαν κι εμένα.
Τί χτυπήματα απανωτά ήταν αυτά?
Τα αυχενικά και τα "λουμπάγκα" μου (που έλεγε και η αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά) πήρανε και δώσανε. Από το τέλος Μαϊου μπήκα στη διαδικασία της καλής νοικοκυράς που είναι δούλα (ω, ναι!!! πολλές φορές το αισθάνθηκα) και κυρά (ευτυχώς πάντα καταλήγουμε σ'αυτό). Κάνοντας τις βολτίτσες μου στα διάφορα foodblogs (εντός των προσεχών ημερών θα αναρτηθούν όλα και θα κατονομαστούν οι υπαίτιες foodblogers κυρίες που μας ξεσηκώνουν εμάς τις τράβα με κι ας κλαίω κόρες) πήρα ένα σωρό ιδέες και είπα να κάνω ό,τι δεν προλάβαινα τόσα χρόνια που δούλευα εκτός σπιτιού σαν δούλα (σκέτο).
Τί μαρμελάδες (τρεχάτε να προλάβουμε τις καλές φράουλες), τί λικέρ (έτρεχε ο καλός μου με τον φίλο μας να μαζέψουν ακέρωτα λεμόνια από το περιβολάκι), τί τουρσιά (άλλο τρέξιμο για τα πατζάρια και τις πράσινες ντομάτες), τί πίτες, τί πραλίνες φουντουκιού, μπας και φάει και το τέκνον (μισή κουταλίτσα έφαγε και το υπόλοιπο ετσακίσθη από την υποφαινομένη και τον σύζυγο αυτής. Εντάξει, ευτυχώς, είχα και βοήθεια από την πολυαγαπημένη μου κουμπάρα και την μικρή της σοκολατοφατσούλα), τί παγωτά ( να οι δοκιμές να βρούμε τί θα αρέσει στον ανδρικό πληθυσμό του σπιτιού που λίγο έλειψε να τους φέρω καπέλο την παγωτομηχανή), τί να καλλιεργώ ????? - εκτρέφω???? (όπως θέλετε πείτε το, σωστό θα είναι) κεφίρ - κεφίρ. Εχω πάθει ένα νέο έρωτα και δοκιμάζω και συνταγάς με το υπέροχο Δώρο Θεού - κεφίρ.
Πώς να μην με τσακίσει η αυχενοσφυαλγία μου??? Πάρτη κάτω ξερή την νοικοκυρά.
Είχα τόσα να μοιραστώ μαζί σας και να μην μπορώ να καθήσω και να γράψω η γυναίκα.
Στο ενδιάμεσο δε, πέσανε και κάτι δοκιμές με σαπουνάκια νέα, κάτι δοκιμές για σπίτι καθαρό και αστραφτερό, κάτι δοκιμές για νέα καλλυντικά για ομορφιά και υγεία και ούτω καθεξής.
Σε όλο δε αυτό το διάστημα πήραν και έδωσαν : η ασυνεννοησία με συγγενείς και φίλους (άλλο σου λέω, άλλο εννοώ, άλλο καταλαβαίνω), οι καυγάδες και τα απίστευτα νεύρα, οι ψιλοασθενειούλες, τα ξαφνικά  .... ωχ....έξοδα (να βλέπεις το εγκεφαλικό να έρχεται καβάλα στο Concorde και να μην έχεις ένα υπογλώσσιο, μια συσκευή οξυγόνου,......κάτι βρε αδερφέ.....) και άλλα υπέροχα.
Εν κατακλείδι λοιπόν, αυτός ο μήνας ήταν από τους πιό περίεργους και δύσκολους για μένα.
Εξ'ου και η ξαφνική σιωπή και αποχή μου από την μπλογκοπαρέα.
Βέβαια, επειδή είμαι, από φύση και θέση, αισιόδοξος άνθρωπος, προσπερνώ όλα τα ανάποδα και κρατώ τα καλά αυτού του μήνα.
Ποιά είναι αυτά?
Να δοκιμάζεις τις αντοχές σου μέχρι εκεί που χτυπάει κατακόκκινο, να αντιμετωπίζεις το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων γύρω σου και να καταφέρνεις να κάνεις τις επιλογές σου, να μελετάς και ν'ανακαλύπτεις συνεχώς νέα πράγματα που σε οδηγούν σε νέες ιδέες και δημιουργίες, να δουλεύεις με τον εαυτό σου και να προχωράς. Ο,τι μας πονάει λίγο ή πολύ, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους γιατί μας δίνει την ευκαιρία να δουλέψουμε εσωτερικά και να προχωρήσουμε.
Αυτό έκανα κι εγώ.
Ευχαριστώ όλες τις δυσκολίες, όλα τα εμπόδια, όλες τις αναποδιές γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να δουλέψω με τον εαυτό μου και να προχωρήσω. Και το καλύτερο??? Σ'όλο αυτό τον αγώνα είχα την ευκαιρία να αισθανθώ πιό δυνατά από πριν, να δω, ν'ακούσω, να βιώσω σ'όλο της το μεγαλείο την αγάπη, την προστασία και τη βοήθεια του σύμπαντος και ό,τι αυτό σημαίνει για τον καθένα μας!
Κάπως έτσι λοιπόν, μέσες άκρες, πέρασε ο Ιούνιος και κρατώντας όλους του θησαυρούς και τα καλούδια που μου άφησε προχωρώ στον Ιούλιο με μεγαλύτερη δύναμη, πίστη, ελπίδα, όραμα και όρεξη για δουλειά και δημιουργίες.
Εχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας και είμαι πολύ χαρούμενη που ξαναβρήκα το δρόμο για το σπιτικό μου!!!!!!!!



Καλό Μήνα με δύναμη, χαμόγελο και δημιουργίες!!!!!!!!!!!!!


Ακούμε την εκπληκτική Madeleine Peyroux (15 Ιουλίου / Λυκαβητός babyyyyy!!!) στο: Summer Wind 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου